Reisverslag 3
Door: Maud
Blijf op de hoogte en volg Maud
12 Januari 2013 | Zuid-Afrika, Durban
We zijn hier nu ruim twee weken, maar het voelt alsof we er al maanden zijn. De cultuur, aardige mensen en het lekkere weer went snel.. De hostels waar we overnachten zijn leuk met veel backpackers vanuit heel de wereld. Elke avond wordt er gebraait op een kampvuur en bier met elkaar gedronken. In Plettenbergsbay hebben we 3 nachten overnacht. Helaas was dit hostel wat duurder dan de andere hostels en moesten we werkelijk voor alles extra betalen, maar te verklaren omdat de eigenaren zelf zuunige hollanders waren.. Het leuke aan backpacken vind ik dat we steeds niet weten waar we terechtkomen en met wie we op de kamer liggen. In de meeste hostels liggen we met ongeveer 12 man op een kamer, maar het komt voor dat de ochtend erna een 13e (dronken) op de vloer ligt. De gezelligheid, openheid, sfeer en gastvrijheid van een hostel is lang niet te vergelijken met een hotel. Een momentje voor jezelf is soms wat moeilijk, maar saai is het zeker niet.
Vorige week donderdag heb ik Sven zover gekregen om te paard door een wildpark te gaan. Met zijn zessen trokken we door het reservaat en kwamen op een paar meter afstand van zebra' s, gnoes, giraffen, nijlpaarden, krokodillen en neushoorns. Helaas was het meer een dierentuin omdat de " wilde " dieren niet van ons opschrikte en wegrende, maar toch super om te paard zo dichtbij te komen.
Vrijdag t/m maandag hebben we een auto gehuurd en zijn we het binnenland ingetrokken. Helaas mocht ik niet rijden omdat bestuurders onder de 21 niet verzekerd zijn. Misschien maar beter ook, links rijden met mijn beroerde coördinatie is denk ik geen succes. ik heb mezelf daarom tot kaartleeskoningin omgedoopt, meer dan 3 wegen waren er namelijk niet. Alle wegen, met uitzondering van snelwegen zijn onverhard, maar prima aangelegd. Al vrij snel kwamen we onze eerst gespotte grote wilde aap tegen, met van die lekkere dikke opgeblazen billen. Dolenthousiast zijn we aan het fotograferen geslagen, maar deze aap was toch iets schuwer dan de dieren in het park. Ik was er zeker van dat we niet meer zo' n mooie grote tegen zouden komen, maar binnen enkele kilometers werd onze auto omringd door familie aap. Vader, moeder en de kleintjes genoten heerlijk van het zonnetje op de weg, en waren ook niet van plan voor ons aan de kant te gaan.
Ondanks de schaarse wegen en mijn super richtingsgevoel waren we binnen enkele uren verdwaald. Onze nieuwsgierigheid trok ons naar de kleine dorpjes midden in de bergen. Het dorp liep uit om te kijken wie we waren. Toeristen waren ze blijkbaar niet gewend. Het viel me net als in de Townships in Kaapstad op dat iedereen in deze bergdorpen met elkaar op straat leeft. Er was één dorpsauto en één tuin waar ze groente verbouwde. Met het enthousiasme hoe we werden ontvangen, werden we ook weer uitgezwaaid. Onze tocht richting het hostel bovenin de bergen ging verder door het struisvogelgebied. Het geluid van een struisvogel is niet te beschrijven, maar een iets te zwaarstemmige koe is er niks bij. Ons hostel 'Amber Lagoon' lag prachtig in de natuur ver van de bewoonde wereld. De baas van het hostel kookte elke avond voor zijn gasten, en zorgde ' s ochtends voor een stapel pannekoeken. Bier werd geschonken in 0,75 liter flessen en de dorm (slaapzaal) die we hadden gereserveerd was een zoldertje met enkele matrassen bovenin de schuur. Primitief maar ontzettend leuk en gezellig. ' s nachts zijn we de bergen ingereden, om naar de geluiden van de wilde dieren te luisteren en nog eens de miljoenen sterren te bewonderen en te fotograferen.
Op zaterdag zijn we verder de bergen ingegaan. De auto had het zwaar met de onverharde stijle weg, maar het uitzicht was het zeker waard. In elk dorp waar we langskwamen waren meerdere galeries, waar we een kijkje hebben genomen. heel bijzonder was de galerie van Roger Young. Deze fotograaf trok door Zuid-Afrika om foto' s te maken van bepaalde volken en vertelde ons de achterliggende verhalen. De foto' s van Roger hebben erg veel indruk op ons gemaakt. de diepgang en geduld waarmee hij zijn foto' s maakt was duidelijk te zien en te voelen. De hele ochtend hebben we met hem gesproken over de cultuur en problemen in Zuid-Afrika. Hij vertelde dat na de afschaffing van de apartheid toch nog niet heel veel was verandert, en de regering het vaak mooier maakt dan dat het werkelijk is. De zwarte bevolking blijven onderdanen van de blanken. Universiteiten zijn nu wel gemengd maar voor alsnog bijna helemaal blank omdat de zwarte bevolking het kortweg niet kan betalen. Roger geeft zelf af en toe les op een school en vertelde ons over de verschillen in scholen en hoe creatief de kinderen hier zijn. Ik ben benieuwd hoe we dit in de 2 maanden stage zelf gaan ervaren.
Zondag zijn we vroeg opgestaan om een traditionele kerkdienst bij te wonen, maar helaas kwamen er maar 5 mensen naar de dienst en zijn wij ook weer richting de kust vertrokken. De zondag hebben we verder in Knysna doorgebracht met wat zenuwkriebels in mijn buik. Het meest unieke verjaardagscadeau ooit, gekregen van Sven stond voor maandag in de planning. De hoogste bridge bungeejump ter wereld (216m) .. Het vooruitzicht ruim 200 meter naar beneden te springen gaf al paar weken twijfels, maar op de dag zelf was die angst helemaal verdwenen. Ik zag mezelf voordien namelijk van een krikkemikkige brug springen aan een visdraadje ergens in de rimboe, niet erg geruststellend. Gelukkig was de werkelijkheid heel anders. Elke dag springen er ruim 200 mensen van de brug, en er is nog nooit iets misgegaan. Massaproductie vind ik normaal gesproken verschrikkelijk, maar in dit geval toch wel heel fijn en geruststellend. Boven verwachting was het springen helemaal niet eng. Vervolgens op zijn kop stilhangen midden in de natuur op 200 meter van alles en iedereen, was mijn ultieme geluksmoment.
Via Port Elisabeth zijn we nu aangekomen in Chintsa. Een klein kustplaatsje 40 km boven East London. Ook nu zitten we in een hostel midden in de natuur, ver van de bewoonde wereld. gek is dat de kust hier direct overgaat in bergen. We kunnen vanuit ons hostel 200 meter naar beneden rennen, recht de zee in. Helaas is het weer omgeslagen. Een voordeel is dat de grauwe lucht het normaal gesproken drukke strand tot een privéstrand heeft omgetoverd. In de regen langs de kust hardlopen en vervolgens kleren uit en de zee induiken is ook genieten. Zeeland, alleen dan paar graadjes warmer..
Gisteravond zijn we de bar ingedoken bij ons hostel. Bij thuiskomst een huis vol ballonnen, slingers, cadeautjes en kaarten uit Nederland.. Ontzettend leuk en lief. Mijn voornemen om mijn 20e verjaardag stilletjes voorbij te laten gaan was dan ook meteen mislukt.. Vandaag is het heel de dag noodweer, overal lekkage en de stroom valt telkens uit. In de planning stond een dag (kite) surfen, maar dit is afgelast. Stilzitten op ons overdekte balkonnetje wekt het 'help ik word oud gevoel ' op na twee helemaal volgeplande weken. Prima momentje voor bezinning.
Aanstaande maandag beginnen we met het vrijwilligerswerk in Durban. We willen buitenom het vrijwilligersproject ook nog naar verschillende scholen en als de mogelijkheid er is paar dagen verblijven in een Township. Ik wil naast het fotografieproject in het weeshuis mijn project uitbreiden naar gezinnen uit verschillende standen in en rond Durban.
Vorige week donderdag heb ik Sven zover gekregen om te paard door een wildpark te gaan. Met zijn zessen trokken we door het reservaat en kwamen op een paar meter afstand van zebra' s, gnoes, giraffen, nijlpaarden, krokodillen en neushoorns. Helaas was het meer een dierentuin omdat de " wilde " dieren niet van ons opschrikte en wegrende, maar toch super om te paard zo dichtbij te komen.
Vrijdag t/m maandag hebben we een auto gehuurd en zijn we het binnenland ingetrokken. Helaas mocht ik niet rijden omdat bestuurders onder de 21 niet verzekerd zijn. Misschien maar beter ook, links rijden met mijn beroerde coördinatie is denk ik geen succes. ik heb mezelf daarom tot kaartleeskoningin omgedoopt, meer dan 3 wegen waren er namelijk niet. Alle wegen, met uitzondering van snelwegen zijn onverhard, maar prima aangelegd. Al vrij snel kwamen we onze eerst gespotte grote wilde aap tegen, met van die lekkere dikke opgeblazen billen. Dolenthousiast zijn we aan het fotograferen geslagen, maar deze aap was toch iets schuwer dan de dieren in het park. Ik was er zeker van dat we niet meer zo' n mooie grote tegen zouden komen, maar binnen enkele kilometers werd onze auto omringd door familie aap. Vader, moeder en de kleintjes genoten heerlijk van het zonnetje op de weg, en waren ook niet van plan voor ons aan de kant te gaan.
Ondanks de schaarse wegen en mijn super richtingsgevoel waren we binnen enkele uren verdwaald. Onze nieuwsgierigheid trok ons naar de kleine dorpjes midden in de bergen. Het dorp liep uit om te kijken wie we waren. Toeristen waren ze blijkbaar niet gewend. Het viel me net als in de Townships in Kaapstad op dat iedereen in deze bergdorpen met elkaar op straat leeft. Er was één dorpsauto en één tuin waar ze groente verbouwde. Met het enthousiasme hoe we werden ontvangen, werden we ook weer uitgezwaaid. Onze tocht richting het hostel bovenin de bergen ging verder door het struisvogelgebied. Het geluid van een struisvogel is niet te beschrijven, maar een iets te zwaarstemmige koe is er niks bij. Ons hostel 'Amber Lagoon' lag prachtig in de natuur ver van de bewoonde wereld. De baas van het hostel kookte elke avond voor zijn gasten, en zorgde ' s ochtends voor een stapel pannekoeken. Bier werd geschonken in 0,75 liter flessen en de dorm (slaapzaal) die we hadden gereserveerd was een zoldertje met enkele matrassen bovenin de schuur. Primitief maar ontzettend leuk en gezellig. ' s nachts zijn we de bergen ingereden, om naar de geluiden van de wilde dieren te luisteren en nog eens de miljoenen sterren te bewonderen en te fotograferen.
Op zaterdag zijn we verder de bergen ingegaan. De auto had het zwaar met de onverharde stijle weg, maar het uitzicht was het zeker waard. In elk dorp waar we langskwamen waren meerdere galeries, waar we een kijkje hebben genomen. heel bijzonder was de galerie van Roger Young. Deze fotograaf trok door Zuid-Afrika om foto' s te maken van bepaalde volken en vertelde ons de achterliggende verhalen. De foto' s van Roger hebben erg veel indruk op ons gemaakt. de diepgang en geduld waarmee hij zijn foto' s maakt was duidelijk te zien en te voelen. De hele ochtend hebben we met hem gesproken over de cultuur en problemen in Zuid-Afrika. Hij vertelde dat na de afschaffing van de apartheid toch nog niet heel veel was verandert, en de regering het vaak mooier maakt dan dat het werkelijk is. De zwarte bevolking blijven onderdanen van de blanken. Universiteiten zijn nu wel gemengd maar voor alsnog bijna helemaal blank omdat de zwarte bevolking het kortweg niet kan betalen. Roger geeft zelf af en toe les op een school en vertelde ons over de verschillen in scholen en hoe creatief de kinderen hier zijn. Ik ben benieuwd hoe we dit in de 2 maanden stage zelf gaan ervaren.
Zondag zijn we vroeg opgestaan om een traditionele kerkdienst bij te wonen, maar helaas kwamen er maar 5 mensen naar de dienst en zijn wij ook weer richting de kust vertrokken. De zondag hebben we verder in Knysna doorgebracht met wat zenuwkriebels in mijn buik. Het meest unieke verjaardagscadeau ooit, gekregen van Sven stond voor maandag in de planning. De hoogste bridge bungeejump ter wereld (216m) .. Het vooruitzicht ruim 200 meter naar beneden te springen gaf al paar weken twijfels, maar op de dag zelf was die angst helemaal verdwenen. Ik zag mezelf voordien namelijk van een krikkemikkige brug springen aan een visdraadje ergens in de rimboe, niet erg geruststellend. Gelukkig was de werkelijkheid heel anders. Elke dag springen er ruim 200 mensen van de brug, en er is nog nooit iets misgegaan. Massaproductie vind ik normaal gesproken verschrikkelijk, maar in dit geval toch wel heel fijn en geruststellend. Boven verwachting was het springen helemaal niet eng. Vervolgens op zijn kop stilhangen midden in de natuur op 200 meter van alles en iedereen, was mijn ultieme geluksmoment.
Via Port Elisabeth zijn we nu aangekomen in Chintsa. Een klein kustplaatsje 40 km boven East London. Ook nu zitten we in een hostel midden in de natuur, ver van de bewoonde wereld. gek is dat de kust hier direct overgaat in bergen. We kunnen vanuit ons hostel 200 meter naar beneden rennen, recht de zee in. Helaas is het weer omgeslagen. Een voordeel is dat de grauwe lucht het normaal gesproken drukke strand tot een privéstrand heeft omgetoverd. In de regen langs de kust hardlopen en vervolgens kleren uit en de zee induiken is ook genieten. Zeeland, alleen dan paar graadjes warmer..
Gisteravond zijn we de bar ingedoken bij ons hostel. Bij thuiskomst een huis vol ballonnen, slingers, cadeautjes en kaarten uit Nederland.. Ontzettend leuk en lief. Mijn voornemen om mijn 20e verjaardag stilletjes voorbij te laten gaan was dan ook meteen mislukt.. Vandaag is het heel de dag noodweer, overal lekkage en de stroom valt telkens uit. In de planning stond een dag (kite) surfen, maar dit is afgelast. Stilzitten op ons overdekte balkonnetje wekt het 'help ik word oud gevoel ' op na twee helemaal volgeplande weken. Prima momentje voor bezinning.
Aanstaande maandag beginnen we met het vrijwilligerswerk in Durban. We willen buitenom het vrijwilligersproject ook nog naar verschillende scholen en als de mogelijkheid er is paar dagen verblijven in een Township. Ik wil naast het fotografieproject in het weeshuis mijn project uitbreiden naar gezinnen uit verschillende standen in en rond Durban.
-
12 Januari 2013 - 21:02
Linda:
Maudje! Het klinkt echt helemaal geweldig! En Sven.... Was het nou echt verstandig om Maud kaart te laten lezen? Aangezien maidjelief niet dat coordinatiegevoel heeft XD.. alle keren dat ze dat bij ons had gedaan waren we verdwaald... XD veel plezier jullie nog! Spreek je snel weer is :D Xxx -
12 Januari 2013 - 21:45
Rien :
Hoi Maudje, als dat docentschap van je het onverhoopt niet wordt kun je altijd nog de journalistiek in! Aardige opstap naar een mooi onderzoeksproject. Leren kan ook genieten zijn. Rien
-
12 Januari 2013 - 22:44
Mariëtte En Guus:
Ha kind,
Wat geweldig om dit allemaal te lezen! En zo goed beschreven! Geniet zo veel je kunt!
Dikke knuffel!
Moepsie -
12 Januari 2013 - 23:49
Stef En Karin:
Ha die Maud,
Van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag en natuurlijk mocht jou verjaardag niet zomaar stilletjes voorbij gaan, ballonnen, slingers en cadeautjes horen daar zeker bij!!! Heerlijk om jullie belevenissen te lezen! Dat je Sven mee hebt gekregen op een paard en dan ook nog al die beesten van dichtbij hebt kunnen zien is natuurlijk helemaal top! Coördinatie is niet jou sterkste punt maar zo kom je nog eens op prachtige plekjes.
Het bungeejumpen was echt heel vet, doen wij jullie niet na hoor. Veel plezier verder en heel veel succes met jullie vrijwilligerswerk....wij zijn benieuwd! liefs xxx Stef en Karin.
-
13 Januari 2013 - 09:31
Bart En Joly:
Hoi Maud, nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. We genieten hier in ons koude landje enorm van je warme en enthousiaste verhalen! Succes met jullie vrijwilligerswerk.
-
13 Januari 2013 - 11:21
Henriëtte Wiessing:
Van harte gefeliciteerd, Maud! Wat een cadeau, ik zie het voor me...
Ik volg jullie met veel plezier. Alle goeds van mij -
13 Januari 2013 - 11:25
Hille:
Mooi verslag weer, Maud. En als je beesten gaat kijken - dat lukt vanzelf daar - vergeet dan ook het kleine spul niet... Ik heb goede herinneringen aan de 'toktokkie': Zuidafrikaanse naam voor een van de grappigste kevers die ik ooit gezien heb. Ze hollen met name door woestijnachtige gebieden.
Je aanvullende idee voor het fotografieproject klinkt goed. Kan heel interessant worden, en je zult tijd te kort komen. Blijf dus nog maar een paar maanden langer ;-) -
14 Januari 2013 - 18:49
Edith Breure:
Hey Maud, nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag (sorry, een beetje laat).
Het is heel leuk je verslag te lezen, het is ook goed geschreven.
Je bent nu natuurlijk al die spannende dingen aan het doen die je van plan, geniet ervan hoor!
Ben benieuwd naar je foto's.
Groetjes uit de Kreekpad. -
15 Januari 2013 - 22:00
Dominique:
Wauw, Maud! Wat een gaaf verhaal! En wat een avontuur! Geniet er maar goed van, want de tijd vliegd voorbij xx -
16 Januari 2013 - 23:13
Sanny:
Hoi Maud Leuk om je reisverslag te lezen,We blijven het volgen.Als nog Hartelijk Gefelciteert met je verjaardag.Geniet er van.Groetjes van Martin en Sanny -
17 Januari 2013 - 19:28
Anneke:
Hoi Maud,
Ik vond het weer prachtig om je verslag te lezen... wat een avontuur!
Enne veel succes met het vrijwillersproject hoor.
Groetjes Anneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
